Jesienią 2009 r. Kyle Bass opowiedział mi straszną historię, której nie rozumiałem aż do pierwszej wściekłej „histerii zawężaniowej” w maju 2013 r., wywołanej zapowiedzią Rezerwy Federalnej, że będzie się wycofywać z QE3.

Jeśli ostatnie ćwierćwiecze miało swój manifest, to jego autorem był Theodore Levitt, niegdysiejszy redaktor Harvard Business Review. Artykuł z 1983 r., w którym namawia on do „obalenia murów gospodarczej zaściankowości, nacjonalizmu i szowinizmu”, stał się ewangelią naszych czasów.

Historia uczy, że nic tak nie zmienia świata, jak technologia. Wojny, imperia, despoci i demokraci, teorie naukowe i religie – nic z tego nie przekształciło cywilizacji tak bardzo, jak kilka praktycznych wynalazków.

W obliczu słabego wzrostu, wysokiego bezrobocia i rosnącego zadłużenia wielu krajów, UE postanowiła wziąć się za nowy projekt integracyjny - „unię rynków kapitałowych”. Niestety, jest jeden szkopuł: nikt do końca nie wie, jak owa unia miałaby wyglądać.

Jakby nie dość było problemów geopolitycznych, szykują się koleje zmartwienia. Na poziomie globalnym, wzrost gospodarczy zatapiany jest stopniowo przez falę zadłużenia. Grozi to nawrotem kryzysu finansowego, dalszym spadkiem standardu życia i masową niewypłacalnością.

Nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii otrzymał francuski ekonomista Jean Tirole. Jest on dyrektorem naukowym instytutu ekonomii przemysłowej na uniwersytecie w Tuluzie. W swej książce "Teoria finansów przedsiębiorstwa" próbuje opracować jednolitą teorię funkcjonowania przedsiębiorstw w dzisiejszych czasach.

W bogatych krajach zarobki klasy średniej stoją w miejscu. W dekadzie poprzedzającej kryzys, przychody przeciętnej rodziny rosły niewiele szybciej, niż ceny, a dziś nieraz zostają w tyle. Rezultat, to resentymenty społeczne, populizm, a nawet ekstremizm. Ekonomiści zaś, coraz bardziej się obawiają, że ta stagnacja zarobków hamuje globalne ożywienie.

„Zadaniem przywódców nie jest to, aby uczynić ludzkość wielką, ale to, by tę wielkość wydobyć, gdyż ona już tam jest” - John Buchan.

Kondycja klasy średniej (jej rozmiar, przychody i pewność siebie) oddaje faktyczne możliwości wzrostu gospodarki.