W obliczu zbliżających się grudniowych wyborów uwaga skupia się na tym, kto najwięcej zyskał. (FT)

Dla 81-letniego Rolanda Diona z San Diego coraz bardziej realna staje się perspektywa izolacji w mieście, gdzie rządzi samochód.

Pekin ustąpił. To nie znaczy, że obraz chińskiej gospodarki nagle stał się znacznie jaśniejszy. (WSJ)

Bank uległ politycznej i rynkowej presji i po raz pierwszy od dwóch lat obniżył stopy procentowe. To znak, że władze skłaniają się ku śmielszym rozwiązaniom, aby wesprzeć słabnący wzrost gospodarczy. (WSJ)

Prezes EBC stwierdził w przemówieniu, że dalsze działania stymulacyjne, mające na celu powstrzymanie deflacji, są prawdopodobne. (INYT)

Mario Draghi wykonał kolejny krok ku większym zakupom aktywów. Podobnie jak w przypadku Japonii, główny cel stanowi dla niego waluta. (WSJ)

Warren Buffett nie jest fanem kapitałochłonnych przedsiębiorstw, lecz z biegiem lat, on i jego wspólnik, Charlie Munger, zmodyfikowali swoje stanowisko.

Ludowy Bank Chin i Europejski Bank Centralny w piątek podjęły działania mające na celu wsparcie globalnego wzrostu. Miało to pozytywny wpływ na giełdy, lecz jednocześnie zrodziło pytania dotyczące ograniczeń interwencji. (WSJ)

Jest to wielki problem fiducjarnych walut - w końcu pokusa, by dodrukować ich więcej, staje się zbyt potężna by się jej oprzeć. W piątek, w niespodziewanym ruchu, Bank Japonii dramatycznie podwyższył swój program ilościowego łagodzenia polityki QE [czyli dodrukował kolejne pieniądze]. To spowodowało zwyżki na japońskich akcjach i obniżkę jena. W ciągu ostatniego roku Jen spadł już o około 11% w stosunku do dolara. Ogłoszona wiadomość o niespodziewanym ruchu Banku Japonii wywołała spadek jena do najniższego poziomu od siedmiu lat. Zasadniczo to co zrobił Bank Japonii, to zadeklarował walutową wojnę. I jak widać poniżej, w każdej wojnie walutowej są zwycięzcy i są przegrani. Miejmy tylko nadzieję, że światowe rynki finansowe nie zostaną zdziesiątkowane w krzyżowym ogniu.