Stagflacja: najgorszy koszmar Fed

Podczas gdy stopa bezrobocia w USA pozostaje uparcie na wysokim poziomie, nagle zaczęła rosnąć inflacja.

Jeśli spojrzymy na indeksy cen rok do roku, większość wskaźników inflacji wydaje się „przytłumiona". Szczególnie, gdy weźmiemy pod uwagę tzw. bazową stopę, która nie uwzględnia cen żywności i energii.

Ale wszyscy musimy jakoś się ogrzać i coś jeść, dlatego to, co dzieje się teraz, jest ważniejsze niż to, co działo się rok temu. Tak więc, po dokładnym przyjrzeniu się dwóm powszechnie śledzonym indeksom, czyli wskaźnikowi cen produkcyjnych i wskaźnikowi cen konsumpcyjnych, zauważymy dość niepokojący trend. Inflacja powoli wraca.

W czerwcu, ceny hurtowe wzrosły drugi miesiąc z rzędu, aż o 0,8%.To najszybsze tempo od września ubiegłego roku. Ceny konsumpcyjne poszły w górę o 0,5% i był największy skok od lutego. Nie powinno to być jednak dla nikogo zaskoczeniem. Bowiem łatwość, z jaką Fed kreował pieniądze przez ostanie kilka lat, była wręcz zdumiewająca.

Wybitny ekonomista i laureat nagrody Nobla, Milton Friedman, wypowiedział kiedyś słynne zdanie: „Inflacja jest zawsze i wszędzie zjawiskiem pieniężnym". Po prostu, sytuacja, w której się znaleźliśmy, jest konsekwencją tego, że za dużo pieniędzy goni za mało towarów.

Na podst. Stagflation: The Fed's worst nightmare, Irwin Kellner, MarketWatch